مسافری در شهر بلخ جماعتی را دید که مردی زنده را در تابوت انداخته و
به سوی گورستان می برند و آن بیچاره مرتب داد و فریاد می زند و خدا و پیغمبر را به شهادت می گیرد که « والله، بالله من زنده ام! چطور می خواهید مرا به خاک بسپارید؟»
اما چند ملا که پشت سر تابوت هستند، بیتوجه به حال و احوال او رو به مردم کرده و می گویند: « پدرسوخته ی ملعون دروغ می گوید. مُرده !»
مسافر حیرت زده حکایت را پرسید. گفتند:
«این مرد فاسق و تاجری ثروتمند و بدون وارث است.
چند مدت پیش که به سفر رفته بود، چهار شاهد عادل خداشناس در محضر قاضی بلخ شهادت دادند که ُمرده و قاضی نیز به مرگ او گواهی داد.
پس یکی از مقدسین شهر زنش را گرفت و یکی دیگر اموالش را تصاحب کرد.
حالا بعد از مرگ برگشته و ادعای حیات می کند. حال آنکه ادعای مردی فاسق در برابر گواهی چهار عادل خداشناس مسموع و مقبول نمی افتد.
این است که به حکم قاضی به قبرستانش میبریم، زیرا که دفن میّت واجب است و معطل نهادن جنازه شرعا ً جایز نیست!»
کتاب کوچه ب۲/ص۱۴۶۳
کتاب کوچه عنوان فرهنگنامهای است به کوشش احمد شاملو شاعر و نویسنده معاصر ایرانی و آیدا سرکیسیان، همسرش، که در چندین جلد به عنوان دایرهالمعارف فرهنگ عامیانه مردم ایران تدوین شدهاست. این کتاب هنوز کامل نشده و چاپ مجلدات آن به پایان نرسیده است.
چند دهه از عمر احمد شاملو صرف گردآوری و تدوین این کتاب گردید و چهارده مجلد از آن در زمان حیات وی به چاپ رسید. بعد از شاملو، سرپرستی این مجموعه بر عهدهٔ همسرش آیدا سرکیسیانقرار گرفت و سیاوش شاملو فرزند احمد شاملو در یک مصاحبه در سال ۱۳۸۵ گفته بود که شاهد ادامهٔ چاپ کتاب کوچه خواهیم بود.
احمد شاملو, کتاب کوچه